What We Do in the Shadows (Co robimy w ukryciu), reż. Jemaine Clement, Taika Waititi
Groteskowa zabawa ze stereotypami.
Można oglądać jako zwykłą komedię, zależnie od poczucia humoru
bardziej lub mniej śmieszącą. Można jako objaw tendencji do
tworzenia paradokumentalnej fabuły i jednocześnie satyry z tej
tendencji (mock-dokument). Zwolennicy niektórych szkół krytycznych
dostrzegą nawiązanie do filmów niszczących iluzję
rzeczywistości, choć i to jest sparodiowane. Narracja, odwołując
się pozornie do przeróżnych źródeł, odwołuje się w końcu
jedynie sama do siebie, znosząc kolejne tezy i prowadząc do (dość)
dowcipnej rozbiórki wszystkiego.
Najciekawszym wątkiem wydaje się
swoisty „realizm” i próba umieszczenia w nim konwencji baśnowej
oraz rażące niedopasowanie tych dwóch światów. Może więc
bardzo sugestywne i dość nowatorskie zobrazowanie banalnego
przecież faktu, że „życie to nie bajka” byłoby największym
walorem produkcji.
5/10
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz